Polecamy najnowszy „Rocznik Chopinowski”.

Tom 32 otwiera artykuł na temat mało znanej historii naszego stowarzyszenia w pierwszych latach po II wojnie światowej (1945–1950). Jego autor (Jarosław Domagała) opisuje najważniejsze inicjatywy podjęte w tym okresie. Jedną z nich było opracowanie pierwszego polskiego wydania Dzieł wszystkich Fryderyka Chopina pod redakcją Ignacego Jana Paderewskiego, Józefa Turczyńskiego i Ludwika Bronarskiego. Uzyskano dla tej idei wsparcie polskich władz i rozpoczęto edycję pierwszych tomów wydawnictwa. Sukcesem stowarzyszenia – przy współpracy z polskim rządem – było również urządzenie i udostępnienie zwiedzającym Domu Urodzenia Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli. Władze IFC/TiFC zainicjowały ponadto różnorodne projekty badawcze nad życiem i twórczością Fryderyka Chopina, a także wiele cennych działań, które pozwoliły na zachowanie spuścizny kompozytora.

Kolejny artykuł opisuje nieznane dotychczas świadectwo księżnej Marceliny Czartoryskiej o Chopinie, pochodzące z zapisków Stanisława Bylickiego, syna Franciszka Bylickiego (1845–1922), pianisty i przyjaciela księżnej, który utrzymywał z nią kontakt w Krakowie. Autorzy artykułu (Maxymilian Bylicki, Bartosz Korzeniewski) rekonstruują kontekst tego świadectwa dotyczący zarówno samego Chopina, jak i jego relacji z Marceliną Czartoryską, jej działalności w Paryżu i w Krakowie oraz kontaktów kompozytora z rodziną Czartoryskich w stolicy Francji. Autorzy przybliżają też postać Franciszka Bylickiego. Przytoczone wspomnienia jego syna, spisane przed śmiercią w formie opowiadań, pozwalają spojrzeć na nowo na ostatnie lata działalności Marceliny Czartoryskiej na niwie muzycznej.

Pochodzenie Fryderyka Chopina po matce, Justynie z Krzyżanowskich Chopinowej, jest tematem kolejnego artykułu, którego autor (Krzysztof Dorcz) opisuje mało znane badania historyka i genealoga, Zygmunta Wdowiszewskiego (1894–1978). Materiały z tych badań obejmują lata 1959–1976. Z zachowanej korespondencji badacza wynika, że odnalazł on nieznane dokumenty dotyczące głównie dziadków kompozytora oraz ich dzieci, ale swoich odkryć nigdzie nie opublikował.

Tom zamyka artykuł węgierskiego historyka literatury i kultury polskiej (Istvána D. Molnára) poświęcony chopinowskim inspiracjom w poezji węgierskiej. Tekst ma charakter przeglądowy – przedstawia blisko pięćdziesiąt wierszy z okresu od XIX do XXI wieku. Idea nakreślenia literackiej recepcji muzyki Chopina w twórczości węgierskich poetów jest cenna dla polskich czytelników, ponieważ w zdecydowanej większości omawiane wiersze nie zostały przetłumaczone na język polski. Artykuł zawiera fragmenty utworów poetyckich w tłumaczeniu autora – w tekście głównym, i wersję oryginalną, węgierską – w przypisach.

Wydanie „Rocznika” zostało dofinansowane ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.